Güvercin Gerdanlığı

gece sisini delen bir ışıktır aşk banyoya giderken üstüne bastığınız bira şişesi kapağıdır aşk sarhoş olduğunuzda bulamadığınız anahtardır aşk on yılda bir gerçekleşen şeydir aşk ezilmiş bir kedidir aşk köşedeki pes etmiş gazete satıcısıdır aşk diğer insanın mahvettiğini sandığın şeydir aşk zırhlı savaş gemileriyle birlikte kaybolmuş olan şeydir aşk çalan telefondur aşk aynı ses ya da başka bir ses ama asla doğru ses değil ihanettir aşk evsizlerin ara sokaklarda alev alev yanmasıdır aşk çeliktir aşk karafatmadır aşk posta kutusudur aşk eski bir Los Angeles otelinin çatısına yağan yağmurdur aşk tabuttaki babandır aşk (senden nefret eden baban) 45.000 kişi seyrederken ayağa kalkmaya çalışan bacağı kırık attır aşk ıstakoz gibi haşlanma biçimimizdir aşk söylediğimiz bütün yalanlardır aşk bulamadığın piredir aşk ve bir sivrisinektir aşk 50 el bombacısıdır aşk boş yatak sürgüsüdür aşk San Quentin'de bir ayaklanmadır aşk bir...

Birçok şekilde Hala bulvarın ara sokaklarından birinde Sefil bir apartman dairesinde yaşamama rağmen İyi zamanlar da kapımı çalmıştı. Korkunç Engellere rağmen Merdivenin üst basamağına tırmanmıştım Çılgınca kaçık düşlere sahip Eğitimsiz biriydim ve O düşlerin çoğunu Gerçekleştirmiştim. (Yani savaşacaksan ekmeğinin tamamı için savaş.) Ama neredeyse Birden (ki bu işler öyle olur ) Canımdan çok sevdiğim hatun Beni terk edip Saat başı Yabancı ve geri zekalı Erkekler ve kadınlar Ve (doğruyu söylemek adına ) Muhtemelen birkaç Hayli düzgün insanla Düzüşmeye başladı. Ama (ki bu işler öyle olur) Önceden Uyarılmamıştım. Ve bu beni Şaşkınlıktan kaynaklanan Acınası bir isteksizlik Ve yüreğimi pençeleyen Acılı bir salaklık haline soktu. Bir de Şansım değişirken Sırtımda Devasa bir çıban çıktı. Kayısı büyüklüğünde neredeyse, Küçük bir kayısı Ama yine de Bir canavarlık ve dehşet İşareti. Telefonu fişten Çektim. Kapıyı kilitledim. Jaluzileri indirdim ve...

ben bittim, kulbu bulamıyorum, çok fazla soyulmuşum hiçliğin arka sokaklarında, çok fazla merhametsiz akşam geçirmişim, yetmezmiş gibi bir takıntı ölümcül kadınlara. ben bittim, sarın beni, paketleyin, Normandy'nin kuşlarına ya da Santa Monica'nın martılarına fırlatın, artık okumuyorum, artık üremiyorum, tel örgünün üstünden yaşlı adamlarla muhabbet ediyorum. intihar kompleksimin çözüldüğü nokta bu mu?: birinin bana telefonda sorduğu şu soru: Kerouac'la hiç karşılaştın mı? otobanlarda beni geçmelerine izin veriyorum artık. 15 yıldır kimseyle yumruk yumruğa gelmedim. gecede üç kez işemeye kalkıyorum. ve sokakta bir yosma gördüğümde tek gördüğüm bela. ben bittim, başladığım yere döndüm, tek başıma içiyor ve klasik müzik dinliyorum. ölümle ilgili asıl mesele hazırlanmak. bir kaplan yürüyor düşlerimde. ağzımdaki sigara patladı. tuhaf şeyler hâlâ oluyor. hayır, Kerouac ile hiç karşılaşmadım. gördünüz mü?: tamamen boşa geçmemi...

on yılları uçurup yaşlılığa doğru kayarken gerçekten kötü tek bir kişi bile tanımadan gerçekten olağanüstü tek bir kişi bile tanımadan gerçekten iyi tek bir kişi bile tanımadan kayarken yaşlılığa on yılları uçurup en kötüsü sabahlar Charles Bukowski Çeviri: Avi Pardo