Güvercin Gerdanlığı

Gidiyorum yalnız / Çok dar ufuklar bana Bağlayan hayatımı zincirler Gidiyorum yalnız Yakıyor bu acı bu üzüntü beni Yalazları tuttu evreni beni seni Açık yaraları yiyip tüketti beni Bir teşekkür bile etmedin bana Yıldırmalarımın arkadaşı İzliyor beni heryerde bu yürek darlığı Kırıp geçirdi fırtına yelkenleri Hızlı gitsem bile Kalsam bile çölde Karardı ışıkların tümü Ellerinden sunucunun kupadan yansısa bile Kumla örtülüyorum kuşkularımda Ey ölüm Ey kuşku Ey kum Durmadan sarsıyor geceler kalbimi Geceler çok renkli yalanların gözlerine atıyor beni Dağıtmaya dumanını odunluğumun İçiyor geceler iççekmelerimin ateşini Ey yaşayan karanlıklar tutsağınızım işte Üzgün Olanak varsa koparmaya benden bu zincirleri Teşekkür ediyorum Ne ki hiçbir uygun belirti İyiye yormuyor sabahı Koşuyor benimle karanlıklar Diyor ki bana : 'Hiç bekleme artık Hayatın sabahını' Muhammed Mazhut Çeviri: Nuri Pakdil