Ana içeriğe atla

Kayıtlar

Abdullah ANAR etiketine sahip yayınlar gösteriliyor

Ne Olacak

Ne olacak söyleyeyim, Öncelikle aşık olacağız her gün yeniden. Her gün birine yada başka birine. Hep anlamlar yükleyeceğiz güne ve düne. Özgür olacağız örneğin düşünürken Bırakacağız şu teknik adam yalın bakışını En yalın yaşamımızı dahi süsleyeceğiz ve Anlamlandıracağız yaşamı en anlamsız anında dahi Ve aşık olacağız yeniden her gün Birine yada başka birine Kendimize putlar yapacağız tapacak, Bir vuruşta yıkacağız ertesi gün yaptığımız putları Yeni putlar gelecek ertesi gün Ve daha ertesi Yıkılması an meselesi Yani aşık olacağız yeniden her gün Birine yada başka birine Doğaya bakacağız, çevreci şefkatini bırakıp Bir parçası olduğumuz sorumluluğu ile Bir parça olmaktan öteye gitmeyecek iddiamız. Hep birşeyler bekleyeceğiz Çok şey olacak Önce biz çoğalacağız ve çok olacağız Yani aşık olacağız yeniden her gün Birine yada başka birine Abdullah Anar

Belki Sen Yoksun

Belki de sahiden bırakacaksın beni. belki de ben bırakılması elzem en zararlı alışkanlığım. Belki bir hata idi benle olmak ve hayaller kurmak. hayallerin hepsi de işkembe-i kübradan sallanmış şeyler ki sırf belki de sırf senin ellerini tutmak ve ensene arkadan bir öpücük kondurmak için belki de. belki de dünya zaten dönmüyor, ve Pakistan'da binlerce kişi ölmedi depremde ve donmuyor kalanları. Şırnak'ta sevgi yok belki de, elleri ve yüreği olan bir sevgi. belki de küre zaten yok ve zaten ısınmamakta yüreği, erimemekte buzulları, yükselmemekte denizleri. Telef edilmiş kuşlar, ve hatta kuş gribi yok belki de. Belki gökyüzü bile yok. Belki sen yoksun, belki de ben. Belki ve belli ki biz yokuz sade bu dünyada, sevgi var bizden öte öteden beri. Abdullah Anar

Özlem

Özlemi indirdik falezlerden, yüreğimize ellerimizle. Gecenin karanlığı 6 yürekten gelen ışıkla aydınlandı. ve her yer gündüz ve özlemlerimiz indirdiğimiz, sevgimizin tam ortasına. Bin öykü yaşamış özlemimiz küsmüştü ki tüm insanlığa bir el verdik. elimizi tuttu. aşağı indi. aşağı indi çünkü çok yukarıdaydı. çünkü biz çok aşağıdaydık. uyuyabildik özlemimizi hissedemeden günlerce. biz çok aşağıdaydık ve o çok yukardaydı. özür diledik. af istedik. sorumsuzluğumuzdan utandık. direnişini örnek aldık. özlemimiz direndi biz direnemedik. Sadece direnişini örnek aldık. O her şeye rağmen dedi. ve bizi affetti. affedildik. affetmeyi öğrendik. Adı neden özlemdi. neye özlemdi. neden özlemler bitti ve özlem rafa kaldırılır gibi falezlerde bırakıldı. bilemedik. şaşkındık. şaşkınlığımız uzun sürdü. konuşamadık. karanlığa alışan gözlerimizle seslenmeye başladık. seslendik. söz verdik. Hayallerimiz vardı. özlemlerimiz kadar önemli. sınırsız sanırdık. Görülen...