Dalında bırakmış kendini bülbül Durmadan üzüntüsünü yinelemeye Şarkısında bulamadım hiçbir hile Tuhaf gelen ezgisine İnsanlar dolduruyorlar plaklarını şiirleriyle Plağı bülbülün işte bahçesi Bir aruz vezni var bülbüllerin: O da köstekliyor düşüncelerini. Bir şarkısı var bülbülün serbest vezin o da Saklıyorsan bülbüle acını Sayıp döker önünde açıkça türkülerini Saklıyorsan ondan gözyaşlarını Bülbüle gelince duruyor önünde silahsız Komşusu yitirdi mi yuvasını Böyle iççekip duran dolaylarda Akbaba geçirdi mi kılıçtan dosyalarını Hıçkırıkla yorumluyor mu ayrılış esenlemelerini De bana ey yutsamayı yaşayan Görmedi mi insanlar ruhunun bu hâlini Bak hele ne tuhaf: yurduna ağlayan sadece bülbüllerdir Acılarını yitiren insanlar Nasıl geri getirecekler onları Şefik Cebrî Çeviri: Nuri Pakdil Arap Şiiri I-II Güldeste / Edebiyat Dergisi Yayınları
"Çiçeğin açması da bir tür şiir belki - Bilmiyorum"