Güvercin Gerdanlığı

Bana göre Şiirin ve çivinin Başı birbirine benzer, İkisinin de, Sivri uçları dalınca derinlere, Şiirin üstünde acının Çivinin üstünde ise çekicin izleri kalır. Şerko Bekes

Ben uzun boylu bir sızıyım Başka bir acının omzuna konmadan; Yaralar nerede ise beni bulur, Yoksullar da neredeyse ben onları bulurum. Şerko Bekes

Ben yağmuru misafir ettim odamda Gittiğinde Bir kır çiçeği bıraktı bana Ben güneşi misafir ettim odamda Gittiğinde Küçük bir ayna bıraktı bana Ben ağacı misafir ettim odamda Gittiğinde Bir tarak bıraktı bana Evet, ey güzel kız ne zaman ki Misafir oldun sen odama Gittiğinde Kendinle, gül, ayna ve tarağı götürdün Fakat ardında Çok nazlı bir şiir bıraktın. Şerko Bekes Mêvandarî Min baran kir mêvan li oda xwe Dema ku çû Kulîlkek ji min re hişt Min tav kir mêvan li oda xwe  Dema ku çû Neynikek biçûk j imin re hişt  Min dar kir mêvan li oda xwe Dema ku çû Şehek ji min re hişt Belê, wextê ey keça delal! Tu bûy mêvan ji oda min re Dema ku çûy Bi xwe re, gul neynik û şeh birî Lê li pişt xwe Şiîreke gelekî nazdar ji min re hişt. Şerko Bekes

Kuzeye doğru Gidiyor şiirim  Ateştir ve gidiyor  Hüzündür ve gidiyor Ta Van üzerinde duruyor ve bükülüyor Şafağın turuncu penceresi üzerine yağıyor  Ve Dersim’in gözlerinde eriyor.  Şiirimin gözleri  Annemin gözleri  Dersim’in gözleri  Aydınlığın ırmaklarıdırlar  Onların kaynakları karın yüreğindedirler  Kar da ebedi bir aşk  Ve hiç sonu gelmiyor! Şerko Bekes

Akşamdı. Boyacı çocuk Mehmet Şam'da Büyük Meydan'ın bir köşesinde yorgun başını büküp incecik gövdesini hızlı hızlı sallıyordu elindeki fırçayla beraber. Akşamın küçük Mehmet'i kendi kendine fısıldıyordu: Sen, öğretmen, kolunu indir! Sen, bezirgan, kolunu indir! Polis... Casus... Asker... Cellad. İyi insanlar... piç insanlar siz, hepiniz sırayla indirin kollarınızı. Kimse kalmadı yalnızca Allah... İnanıyorum ki öbür dünyada da Allah ayakkabılarını boyatmak için bir Kürdü çağıracak. Kim " O Kürt ben değilim!" diyebilir ki Ah anneciğim! Sence Allah'ın ayakkabıları kaç numaradır? Ne kadar da büyüktür Allah'ın ayakları kimbilir! Para için bütün bunlar ama. Peki sence Allah ne kadar para verir? Şêrko Bêkes Kürtçeden çeviren: Kemal Varol

Bir akşam bir kör bir sağır ve bir dilsiz birkaç saat için bir bağda kürsülerde doğru ve yalın fakat kahkahayla Oturmuşlardı. Kör sağır olanın gözüyle görüyordu Sağır dilsizin kulaklarıyla işitiyordu Dilsiz onların ağız ve dudaklarından anlıyordu Üçü de birlikte ve Aynı anda gül kokluyorlardı Şerko Bekes

Eğer benim şiirimden Gülü çıkarırlarsa Yılımın bir mevsimi ölür, Eğer şiirimden sevgiyi çıkarırlarsa İki mevsimim ölür, Eğer Ekmeği çıkarırlarsa Üç mevsimim ölür, Eğer Özgürlüğü çıkarırlarsa Bütün yılım ölür, bende ölürüm … Şerko Bekes