Güvercin Gerdanlığı

Biraz değiştim, Her  şey kadar, herkes kadar, sen kadar… Değiştim… Unutamadığım sözlerinin arasında sıkışıyorum, Bir yanım kendimi kolluyor, bir yanım seni Ben benimle savaşıyorum, Seninle değil… Sonucu kılıcı kuşananından belli olan bir savaşın, ne kazanabileni ne de kaybedeniyim… Sorun değil… Elbet Alışırım… Biraz alıştım. Her şey kadar, herkes kadar, sen kadar… Alıştım! Varlığını istemediğim tüm eksik yanları Ve çokluğunu da, yokluğunu da istemediğim iki arada bir derede duyguya alışıyorum… Bir yanım bırak diyor bir yanıma Kesin değil! Henüz tanıştık… Her şey kadar, herkes kadar, sen kadar… Tanıdığımı sandığım bana daha yakınım artık Duvarlara anlatırken öğrendiklerim kendi hakkımda Ve aynalarda ağlarken gördüklerim kendi tarafımda Bir yanım memnun oldum diyor, Bir yanım tanıyamadım daha Samimi değil… Bir hayli kırıldım… Her şey kadar, herkes kadar, sen kadar… Canıma batan her halin felç gibi indi bedenime Gözlerimden tut da ciğerlerime kadar kırgı...

Bugün iyi değilim sevgilim, İyi uyanamadım bu sabah, Ağlarken buldum kendimi, yalnız ve hissiz… Neye neden ağladım bilmiyorum dün gece Ama bugün iyi değilim sevgilim Sana uyanamadım bu sabah, Garip bir heyecan var içimde, Tuhaf bir titreme ellerimde, Ellerim acıyor, gözlerim de… Ben yine senin sesini duymayı bekleyeceğim, hep o aynı hevesle, Bir su sesi arayacağım evde, uyanman için yine o ses çıkaran terliklerimi giyeceğim, Uyanmana kıyamayacağım sonra, kapının önünden geçerken adımlarımı susturacağım… Birazdan uyanacaksın, Kapıyı açıp beni camın önünde bulacaksın Ne düşünüyorum, neden düşünüyorum hiç anlayamadan Öylece bakacaksın… Yutkunacağım yine, hissiz bir günaydın dilimde, Zar zor kalkacağım ayağa, Dünya dönüyor oysa, Her yer karanlık! Bir bardak çay için bütün kutuyu boşaltacağım yine demliğe, Ve belki de asla öğrenemeyeceğim yemeği pişirmeyi kısık ateşte, Sofrayı kuracağım usul usul, Kırarcasına tabakları raftan alacağım, Sesi duyacaksın, “yine mutfakta...