İbrahim’in yıldızları ilk gördüğü geceyi hatırlar mısın? Satürn’e bağırdı: ‘Sen benim Rabbimsin!’ Öyle mutluydu ki! Seher Yıldızını gördüğünde Ona bağırdı, ‘ Sen benim Rabbimsin’ Ve onlar batıp gittiğinde Öylece parçalandı. Dostlar! O bize benzer: Batıp giden yıldızları bir ilahlaştıran da biz değil miyiz? Vefasız yıldızların vefalı yoldaşlarıyız Porsuk gibi birer toprak kazıcıyız; arka pençelerimizin gerisinde Uçan kiri hissetmeye aşığız Ve kimse bizi toprağın güzel olmadığına İkna edemez. Porsuk ruhumuzdur bunu böyle düşünen. Hayatımızın geri kalanını ıslak tarlalarda Çamurlu ayakkabılarla yürüyerek geçirmeye hazırız. Yılanın krallığındaki sürgünlere benzeriz. Aşağıdan geceye bakıp soğan tarlalarında öylece dururuz. Robert Bly Çeviren: Fatma Zehra
"Çiçeğin açması da bir tür şiir belki - Bilmiyorum"