Güvercin Gerdanlığı

üzülme diyorum kuşlar bir gün dönecek bir gün umutla rüzgarı alıp terkilerine dönecek kuşlar,sen de bana döneceksin. bakacaksın pencerende bir ay çöreği geceden birikmiş avuçlarında kokusu özlediğin çiçeklerin,sen de bana döneceksin. bir gün umutla kuşların terkilerinde gurbetini getirip bırakacaksın öyle gözlerimin rıhtımına…demirleyecek takalar; ele avuca sığmayan sözcüklerim, yelken açan pupa yelken umuda işte onlar canımı acıtan yalnızlıklarım, kalbimin yılkıya bıraktığı aşklar. dün kumrular sokağından geçtim yine kuşlar yoktu,ben kuşları hiç unutmadım sen de arada bir anımsasan diyorum iyi olur. iyi olur,kuşlar gitgide azaldı çünkü. ağaçlar sağır,dal yaprak kör. behçet’in kuşlara yazdığı şiirleri bir anımsa, kuşları çok severdi behçet…unutma. orhan gürayman’da severdi yaşarken. belki bir gün behçet de döner bakarsın gençliğimizin masalı,bir parmak gökyüzü sızıyor alnından,boş çerçevenin asılı olduğu eski bir duvarda oldukça kirli. resim nerde? ...bizi...

bir yaprağım eski, bu parkta, senin elden ele dolaştırdığın. ölü kuşlar mevsimi: güz! diyordum ....................................... dallarda kırık aşkları gönlümün. bir bankın içine birikmiş duruyor ....................................... kokusu bir karanfilin, kokluyorum, ....................................... sen kokuyorsun. iğne ucu ayrılıklar dışında eskiden olduğu gibi pek konuşmuyoruz ......................................... karşılaştığımızda, iki ayrı yöne giden iki ayrı kuğu gibi. bir gölgesi var ama ağırlığı yok anıların yüreğimde, biliyorsun… dün bu parkın rüzgar almayan bir yerinde durdum, kuğular kaskatı ağır ve bomboştular. bir alev gibi yaladılar sanki yüzümü, kasıklarımı, ucu kanlı hançerleriyle sırıtan kuğular. içimde yalnızca acı bir şarkı bıraktılar, senin için yazılmış bir şarkı. Koray Feyiz