Güvercin Gerdanlığı

Acıları tadan âlim: Hüsamettin Arslan İlim yolunda karşılaşılan güçlüklere bir örnek verilse, muhtemelen  Prof. Dr. Hüsamettin Arslan  verilir. Doktoraya başlayanların bazı hikâyelerini okumuştuk. Karşılaştıkları güçlüklerin her bir safhası sizi hayrete düşürüyor. Hüsamettin Arslan , farklı bir kişilikti. Nevi şahsına münhasır, diyebiliriz.  "İtirazî"  hüviyeti ve kendisince dosdoğru gördüğü prensipleri onu köşeleştiriyordu.  Yahya Kemal 'in  "Acıların Tadı"  yazısını okudunuz mu? Hangi kitabına alındığına bakmadım ama ben  Dergâh 'ta çıkan yazıyı okumuştum.  Yahya Kemal  daha girişinde der ki: "Siyah kitabı okuduktan sonra, zehir gibi acı bir ilâ­cı içmiş kadar ürperdim; bu ilâcı bütün acılığıyla bir an kalbim tadıyor, lâkin zâikam reddediyordu. Bu kitapta­ki havanın hayali içinde bile uzun bir zaman nefes ala­mayacağımı anlıyorum, daha sakin bir göğe, daha tatlı bir rüzgâra, daha gözü okşar manzaralara ihtiyacım var; maamafih en temiz ...

Önsözler entelektüel itiraflardır. Dürüst yazar metninin önsözünde kendi entelektüel konumunu açıkça ortaya koymalıdır. ancak ben bunu yapmadan önce, okuyucunun veya eleştirmenin bu çalışmayı değerlendirmesinde kolaylık sağlayacak genel bazı değerlendirme kriterleri vermeyi düşünüyorum. Çok sevdiğim bir yazar kitaplarla kadınlar, kadınlarla şehirler arasında analojiler kuruyordu: Kitaplar kadınlara, kadınlar şehirlere benzerler. Önemli olan satıraraları ve sokak aralarıdır; önemli olan şey, satır aralarında ve ara sokaklardadır. “Eğer bir kitabı okurken satır aralarından kulaklarınıza metafizik fısıltılar gelmiyorsa” der yazar, “bilin ki yazar ahmak bir yazardır.” kitaplar metafizik fısıltılarıyla kanatlanırlar. Tersi entelektüel sürüngenlik, dar ufukluluk ve muhteva yoksulluğudur. Okuduğunuz bir metnin entelektüel değerini belirlemek mi istiyorsunuz; hemen yazarın kitabında kendi cehaletinin farkında olup olmadığına bir bakın. Eğer yazar metninde cehaleti konusunda açık veya zımni ...