İki iyi , bir ilişki etmez... İki iyi; bir iyi, bir kötüden kötüdür... İki iyi birbirini terk etmeyecek kadar iyidir... İki iyi yufka yüreklidir ; hor görmek gerektiği yerde bile görmezden gelir iki iyi... Oysa ilişki ; büyük tartışmak ister , kalp örselemek ister...Kabuller yıkıcı ustalarıdır ilişkinin... Nerede damarı bilir, basmazlar üzerine...Büyük işkenceciler gibi tıpkı , sonuna kadar yaşatırlar kurbanlarını...İki iyiden iyidir , az daha gaddar olanı... Sorunsuzluğun sorumsuzluğunu görür O... Uyumsuzluk ; dışarıdan bakıldığında sakil duran bu dik yanı insanın , üç maymunu oynamayı bilmez... İyileri sevmemek elde değil ama ; bir ilişkide sevmek , asla yetmez... ‘bırak dostuna merhametin sert bir kabuk altında saklansın ; üzerinde sen bu kabuğun bir diş kırmalısın.Böylece lezzetlenir ve tatlılaşır o’* Görmemek mümkün değilse de emeğin ilişkilerde ne denli olmazsa olmaz olduğunu, üşenir insanlar , ağızlarının tadı kaçar diye ödleri patlar... Çünkü itaat i...
"Çiçeğin açması da bir tür şiir belki - Bilmiyorum"