Uzaklarda çok uzaklarda kurbağalar Bataklıkların bilinen sesi Bir duruyor bir başlıyor Yer altından gelir gibi Işıklar oluyor kör kandil Öyle zayıf en uzak yıldızlar utanıyor Alıp dikmek istiyoruz başucumuza Işıklar büyür mü birleşince Sevgiler gibi Bir yerlerde bir yara durup durup kanıyor Durup durup hatırlıyoruz Daha dün ölmüş oğlumuzu -Mavi gözleriyle nasıl olmuştu da- Ya da bize dün gibi geliyor Kar-altı aydınlık mıdır Kardelenler başverir son kışta Bembeyaz umut çiçekleri talim yerlerinin Birbirinden uzak nice toprakta Bir lodostu besbelli Kimbilir ne zaman çıkmıştı yola Koşa koşa geliyordu simsiyah Dalgalarla. Uzaktı Simsiyah bir uğultuydu henüz Ama gelecekti hepimiz biliyorduk Gelecekti ıslatmağa köpüklerle Bembeyaz köpüklerle Yürümeyi unutmuş ayaklarımızı. Mehmet H. Doğan
"Çiçeğin açması da bir tür şiir belki - Bilmiyorum"