Yürüyorum Gözlerim taş be taş Ölçüyor yeri Boynu bükük Yetim bir çocuk Sessiz sokaklarda Soluğunu arıyorum annemin Kimse yok Hiçbir ses yok Kalbimin sesinden Başka Uykusuzluğun karanlığında Renkli rüyaların mutluluğunu Benden çalıyor Sıcaklığını arıyorum Ama her zaman Soğuğa bulanıyorum Harfler kaçıyor benden Ve perişanlığım elinden Günlerim Toza dönüşüyor Jana Seyda Kürtçe'den çeviren: Metin Aksoy
"Çiçeğin açması da bir tür şiir belki - Bilmiyorum"