Ana içeriğe atla

Kayıtlar

Zeynep Uzunbay etiketine sahip yayınlar gösteriliyor

Sunam Aman

baharın ucu görünsün orada takılsın istiyorum mevsim şubat bana yakışıyor Suna ben öyle şen şakrak değilim mutsuz umutsuz da değilim tam açtım soldum olacak leylak tütüp savrulacak iğde kokusu gelmesin Suna ben onu bekleyeyim beklemek bana yakışıyor ceplerime ayıp şeyler doldurup çitliyorum öç almanın uslusu bu yalan söylemişim acı sözler sürdüm ağzıma aynaya bakıp ağladım ben dar sokakları seviyorum insanlar sürtünüp geçsin üşümüş bereli şubatıma ruhumu teyellemiş şu ay ışığını söküp atacağım ben ruhumu yırtık seviyorum Suna durmadan büyüyor kalbimdeki nar şimdi orta yaşlı bir dünya kadar kalbi narlı bir sevgilim olsaydı açılır karışırdık narkardeş olurduk onunla olmadı Suna olmaz da kendiliğinden çatlayacak parmaklarımdan damlarsa ben onunla slogan yazarım duvarlara “sunam dağlar duman aman” şubata benekler yaparım kırmızı kırmızı oldum olası sevemedim ortaları arkada kalacağım Suna belki de kaçacağım benim yerime sen imzala şu devrimi bak ne kad...

M

gül yaprağı düşse kanıyor bu yara duruşun bakışların böyle demiyor ama bildim mi? ah sen onu ne çok... ne zaman ölsen adı karışıyor adına: gök denize karışıyor bak şurada gömülüsün ondan kalan yakamozda gördün mü? gün doğuyor ay doluyor "Yoksa tek başına bu kuytu yerde" rüzgâr ne soruyor sana bildin mi? batan güneş tecellin senin seyret içindeki yangını celallen yarattığın asi sevdaya kıyam et denize doğru, heeyy beni duydun mu? Zeynep UZUNBAY

Küskün

bu gece susmaya gelsem sana sıcak bir düşün terine ayaz yedim bütün gün bana şarap versen kırmızı pembe beyaz içimde küskün bir çocuk var usulca örtsen üstümü gözlerinle Zeynep Uzunbay