Güvercin Gerdanlığı

Babam Şükrü Efendi'ye Yûsuf gibi ‘izzetde sen Ya’kûb-veş mihnetde ben Dil sâkin-i Beytü’l-hazen tenhâlara salduñ beni Bâkî Var mı bir dîvâne kim geşt-i beyâbân istemez ‘ Uzlet idüp halkdan bir beyt-i ahzân istemez Bâkî Sabr eyle dilâ derdüñi cânâne tuyurma Cân içre nihân eyle velî câna tuyurma Zinhâr sakın mey yirine kanuñ içerler Keyfiyyetüñ ol gözleri mestâne tuyurma Esrâruñı keşf eyleme tahsîl-i mizâc it Nûş eyle mey-i nâbı hakîmâne tuyurma Sûfî gelicek açma sakın ‘aşk hadîsin Dânâ-dil iseñ sırruñı nâ-dâne tuyurma Ya’kûb-sıfat Bâkîyi ol Yûsuf-ı sânî Hüzn içre komaz kıssayı ihvâne tuyurma Bâkî Şâdmân oldı bu gün devr-i kühen-sâl yine Vuslat-ı Yûsuf ile niteki pîr-i Ken’ân Rûşen oldı açılup dîde-i Ya’kûb-ı emel Demidür menzil-i ‘işret ola Beytü’l-ahzân Bâkî Mihnet-i ‘ışkı nigâruñ râhat-ı cândur baña Derd kim dil-dârdan irişse dermândur baña Ey felek al cânumı ayırma yârumdan beni Yârdan dûr olmadansa ölmek âsândur baña Olmadum Ya‘kû...