Güvercin Gerdanlığı

Şimdi kavaklar budanır bizim oralarda Rahatlar yorgun gövdeleri ağaçların Dallarda ilkyazı muştulayan o göksel koku Balkır babamın yüzü gibi Güneş karşı tepelerde Şimdi ocaklar tüter bizim oralarda Yükselir göğe mavi dumanlar Çizerek "mutluluğun resmini"; döne döne Evlerde o yufka kokulu yufka yürekli sevgi Ana baba kardeş bir arada Yankır anamın sesi gibi Tohma'nın sesi Darende Vadisi'nde Ah yaz bostanları yaz meyveleri Bize daha tatlı gelir nedense komşunun elması eriği Hocalar'ın karadutu Karcılar'ın mişmişi Dolanır durur Çocukların sevincini kutsayan bir derviş gibi Karıklardan akan su bahçelerde Nasıl anımsamam şimdi Bir kavak gölgesine uzanmış suların sesini dinlerken Gürr diye kalkan kuş sürülerini Sonra derin bir sessizlik ve Çalınır yeniden zamanın ezgisi gibi Rüzgârın senfonisi serviliklerde Kıraç dağların koynunda yeşil bir vadi Ne kadar anlatsam anlatamam ki Elinde büyüdüm ben onun Ruhumu o biçimlendirdi Bekler ben...

Bir gün öldüğümde Ardımdan ağlayacak karım ve kızım Topu topu birkaç dostum üzülecek Yahu diyecekler haberiniz var mı Kadir ölmüş Başsağlığı dilemeye gelecekler kızıma ve karıma Bütün bunları merak etmiyorum Ha bir gün önce olmuş ha bir gün sonra Anacığım duyacak mı mezarında İşte onu söyleyin bana A. Kadir Paksoy (Öte-Beri)

Aralamış pencerenin perdesini yaprak güzeli Uzanmış bakıyor saf saf bir çocuk gibi Söyle diyor haydi bir şiir yaz bırak tembelliği Karanfille yaprakgüzelinin arasında Halinden hoşnut sardunya Gel diyor usulca bir şey fısıldayacağım gel yanıma Başı yukarda karanfilin Diyor ki Boşuna seçmedi insanlar beni bir kırmızı gül bir de ben değil miyiz özgürlüğün simgesi Yüzünü avuçlarına almış Mor düşlere dalmış menekşe Siz işinize bakın diyor bırakın beni kendi halimde Duyuluyor yüz yıllık yoldan gelen çocuk sesi günışığının Yeni bir şey yok diyor sessizce Yeni bir şey yok yaşamda Ben sizdeyim nicedir Siz de bende. A. Kadir Paksoy

Menekşe sabır ister Kaktüs dürüstlük Alçakgönüllüdür sardunya Güneşi suyu olsun Kimseye küsmez. Ağaçlar derseniz Gökyüzünü kapatmayın yeter Yapayalnız kalsalar da Dağ başlarında Şikayet etmezler. Şu insanları anlayamadım gitti Ne ağaca benzer ne çiçeğe Dünyayı versen kâr etmez İlle de sahip olmak ister Başka birine. A.Kadir Paksoy