Bir şehir vadinin içinde Solgun bir gün geçip gitmede Ne yıldız,ne de ay,çok geçmeden Gece belirecek gök ülkesinde. Sisler iner bütün dağlardan Uyuyan şehrin üstüne Ne bir ev,ne bir dam,ne de bir çatı Ne bir ses yükselir dumanlardan ne köprü belirir,ne kule. Gene de yolcu korkuya düşünce Küçücük bir ışık parıldar derinde Dumanlar içinden,sisler içinden Bir övgü şarkısı yükselir göğe Bir çocuk ağzından. Stefan George
"Çiçeğin açması da bir tür şiir belki - Bilmiyorum"