Ah, nasıl da sevecen ve kör bir tutkuyla Severiz son demlerinde ömrün... Parlasın parlasın veda aydınlığı Son aşkın, batan günün... Yarı gök gölgeyle kaplandı Sadece batıda bir ışık parçası, Uzasın, uzasın bu büyülenmişlik Ağır ol, ağır ol ey akşam ışığı. Yürekte sevecenlik azalmıyor Damarda kan azalsa da; Sen hem mutluluk hem umutsuzluksun Ey son aşk, son sevda! Fyodor Tyutçev Çeviri: Ataol Behramoğlu
"Çiçeğin açması da bir tür şiir belki - Bilmiyorum"