Güvercin Gerdanlığı

1 Arâm idemem bûs u kenâr eylemeyince Sînemde gelüp yâr karâr eylemeyince 2 Fârig olamam deşt-i talebde tek ü pûdan Ol gözleri âhûyı şikâr eylemeyince 3 `Ayb eylemenüz her gice feryâd u figânum Râhat bulamam nâle vü zâr eylemeyince 4 Ol yâr işiginde bize yer komadı agyâr Olmadı gönül terk-i diyâr eylemeyince 5 Bâzâr-ı mahabbetde ruh-ı zerde bakılmaz Tâ sırma-keş-i `aşkı `ayâr eylemeyince 6 Kan aglamaga başladı zahm-ı dil-i Yahyâ Açılmadı çak cânına kâr eylemeyince Şeyhülislam Yahya Efendi

1 Seher şehin-şeh-i çârum serîr-i nüh-kişver Diyâr-ı Şâm'ı alup itdi nice feth ü zafer 2 Tekâver-i felege oldı devletiyle süvâr Sevâd-ı magribe dek ide tâ ki `azm-i sefer 3 Adem diyârına gitdi gurâb-ı kulle-nişîn Bedîd olınca felekde hümâ-yı zerrîn-per 4 Sipihr var ise bir nev-cevâna âşıkdur Ki dag yakmak içün sînesine kor ahker 5 Şu`â-ı mihr degüldür felek sahîfesine Debîr-i çarh çeker her sabâh cedvel-i zer 6 Pür idi dâne-i encümle gerçi hırmen-i şeb Düketdi komadı bir dânesini mürg-i seher 7 Sabâh olınca yüzi karası çün itdi zuhûr Gice aceb neye gögsün gerüp gezerdi kamer 8 Arûs-ı dehri bu gûne zîb ü zînet eylemege Şafak olur tutuk-ı al mihr otâga-i zer 9 Alup eline yâhud tâs-ı mihri sâ`il-i çarh Der-i atâ-yı hudâvende geldi cerre seher 10 Sipihr-i kevkebe Hâce Efendi kim virdi Cihâna pertev-i hurşîd-i fazlı revnak u fer 11 Kanı anun gibi bir hâce-i huceste-misâl Kanı anun gibi bir pâk-tâb u sâf güher 12 Mekârimini yakarken sahîfe-i felege Kusû...

Cihânda ‘âşık-ı mecrûha sanma râhat olur Neler çeker bu gönül söylesem şikâyet olur Ölünce dermeni kalsun çıkarmanız dilden Tahammül eyleyemem ol da bir cerâhat olur Le’îme renciş-i hatır verir kerem etmek Mukayyed olmasun erbâb-ı dil ki zahmet olur Zamânede yine bir berk-i ‘îş girmez ele Felek müsâ’ade itmez ne bî-mürüvvet olur Yakında kûy-ı harâbâta uğradım Yahyâ Ne hûb cây-ı safâ gûşe-i ferâgat olur Şeyhülislâm Yahya

Sun sâgarı sâkî bana mestâne disünler Uslanmadı gitdi gör o dîvâne disünler Peymânesini her kişi doldurmada burda Şimden gerü bu meclise mey-hâne disünler Dil hânesini yık koma taş üstüne bir taş Sen yap anı iller ana vîrâne disünler Gönlünde senin gayrü sivâ sûreti n'eyler Lâyık mu bu kim Kâ'be'ye büt-hâne disünler Yahyâ'nın olup sözleri hep sırr-ı mahabbet Yârân işidüb söyleme yabane disünler Şeyhülislam Yahya Efendi

Bir dil-rübâya düşdü gönül mübtelâsı çok ‘Aşkun safâsı yok değül ammâ cefâsı çok Şehr-i cemâl o gamze vü ebrû vü hâl ile Hakkâ ne cây-ı dil-keş olur dil-rübâsı çok Bin câna virmeye n’ola bir bûsesini yâr Az olıcak metâ’ olur anın bahâsı çok Hiçbir belâ mı var ki gönül anı bilmeye Seyyâh-ı bî-karârın olur âşinâsı çok Zülf-i siyâh-ı yârda var sad-hezâr çîn El çek tolaşmadan ana Yahyâ hatâsı çok Şeyhülislam Yahya Efendi