Güvercin Gerdanlığı

Eski bir diyardan bir gezgin dedi ki bana: Çölde duruyor bir çift büyük, gövdesiz bacak Ve onların yanında, yarı gömülmüş kuma, Taştan, haşin bir insan yüzü, ortadan çatlak, Burkulmuş dudakları ve çatık kaşlarıyla Gösteren o alaycı yontucunun çok iyi Kavradığını bütün o hırçın duyguları, Bir zamanlar bir canlı yüreğin beslediği Ve şu sözler yazıyor üzerinde tabanın: “Ozymandias’ım ben, bilin ki, krallar kralı; Kendini büyük sanan bir kez de bana baksın!” Kalmamış başka bir şey, tek parçacık bile. Çevresinde o koca, harap olmuş anıtın Uzanıyor kumlar hep alabildiğine. Percy Bysshe Shelley Çeviren: Şavkar Altınel

seni gördüğüm rüyalardan uyanıyorum gecenin ilk tatlı uykusundayken meltemler serin serin eserken ve gökyüzünde yıldızlar parlarken seni gördüğüm rüyalardan uyanıyorum ve ayaklarımdaki bir hayalet beni taşıdı. kimbilir nasıl? senin odanın penceresine, aşkım! yolunu şaşırmış rüzgarlar yorgun düşüyorlar karanlıkta, sessiz derenin kenarında manolya kokuları siniyor üzerime rüyalardaki tatlı kaçamaklar gibi, bülbüller dert yanıyorlar, senin kalbinde son buluyor herşey bende senin kalbinde ölmeliyim.. ah, aşkım seni çok seviyorum.. beni yerden kaldırın, öldüğüm, bayıldığım, düştüğüm!! bırak aşkın yağmur olarak yağsın dudaklarıma ve solgun gözkapaklarıma yanaklarım soğuk ve beyaz, ey tanrım! kalbim hızla çarpıyor, deli gibi.. ah, al kalbimi, senin kalbinin üstüne bastır eğer kırılacaksa eninde sonunda bırak kırılsın orada..... P. B. Shelley

Kaynaklar ırmakla karışır Ve ırmaklar okyanusla, Cennetin rüzgarları karışır hep Tatlı bir duyguyla; Hiçbir şey tek değildir dünyada; Her şey tanrısal bir yasayla Bir ruhta karşılaşır ve karışır- Benimki seninkiyle neden olmasın? Bir dağın cenneti öpüşüne bak Ve birbiriyle kucaklaşan dalgalara; Kardeş çiçek bağışlanmaz Kardeşi onu hoş gördüyse: Ve günışığı kucaklar toprağı, Ve ayışığı öper denizi – Ne değeri var tüm bu öpüşlerin, Sen beni öpmedikçe? (1792-1822) Percy Bysshe Shelley Türkçesi: Kenan Gülbağ - Aysel Özgür