Güvercin Gerdanlığı

Yazmışem bu rikanı ol yare göndermek gerek Zar-i ahvâlim menim dildare göndermek gerek Lâlinizden câm-ı mey bir kimseye virmek neden Leblerin şerbetleri bimâre göndermek gerek Kaşların mihrabına çoh secde-i şükr eylerem Şeyh Sanan tek meni zünnâre göndermek gerek Çün tecelli nurını görmek temenna eylerem Şimdi Mansur’em meni bir dâre göndermek gerek Ey Hatâyî ondan özge kimseye yohdır ümid Nâle-i zarım menem ol yâre göndermek gerek Hatâyî

Ey gönül kûyinde me’va kıldığun ya’ni ki ne İtlerin kûyinde gavga kıldığun ya’ni ki ne Sakin olmag Kâbe-i kûyinde yeğdir dil-berün Her gerekmez yere perva kıldığun ya’ni ki ne Kanlu yaşımnı yüzüm üste revân idüb müdâm Râz-ı pinhânım hüveydâ kıldığun ya’ni ki ne Gönlini kıldın müşevveş bir tükenmez fikr ilen Bu perişan zülfü sevda kıldığun ya’ni ki ne Eşk-i hunin bahre döndi çeşmesinden çeşmümün Su-be-su yaşumnı derya kıldığun ya’ni ki ne Vechün eyyamında bu baht-ı siyahumun şehâ Nisbetini leyl-i yelda kıldığun ya’ni ki ne Her dem ey Leyli nigârım bendeni Mecnun teki Vâlih ü gamgin ü şeyda kıldığun ya’ni ki ne İstedüm kûyinde can virem şehâ tehir idüp İnne emhalhüm rüveydâ kıldığun ya’ni ki ne Hâk-i pâyinde meni ednâdân ednâ eyleyib Özini âlâdan âlâ kıldığun ya’ni ki ne Öldürem dirdün bugün danla meni çıhdun hilaf Bilmezem imruz u ferda kıldığun ya’ni ki ne Levh-i dilde bile teskin dapmış iken gamları Bir dahi yanlışdan inşâ kıldığun ya’ni ki ne Çünki rahmun yoh mezarım üstine bir daş ...

158 Ey ki yoktan bu cihânı var eden Perverdigâr Yeri sâbit gökleri devvâr eden Perverdigâr Küntükenzen âyeti vâsfmda olmuştur nüzûl Varlığına Künfekân ikrâr eden Perverdigâr Cümle bu âlemde sen günden dahi zâhir iken Dilde dâim adını Settâr eden Perverdigâr Mü’mine mesken kılubdur bâğ-ı cennât-ı naim Münkire kâfir makamın nâr eden Perverdigâr Cümle eşyâlar gözün der hâb ettin giceler Gökte kevkebler gözün bîdâr eden Perverdigâr Üşte doğdu ay ü gün hem gölge saldı âlerne Künfekânın sırrını izhâr eden Perverdigâr Mısr içinde Yûsuf’u bir kul iken sultân edüb Derd ile Ya’kub’ımu bîdâr eden Perverdigâr Yunus’u derya içinde unutturan bir balığa Âteşi İbrahim’e gülzâr eden Perverdigâr Bir kulunu zâr edüb hışm ile fin-nâr-ıs-sekar Bir kulunu mahrem-i esrâr eden Perverdigâr Yağdıran deryâya gökten âb-ı nîsan yağmurun Katresinden lü’lü-i şehvâr eden Perverdigâr Enbiyâlar cem’ine yazdırdı a’lâ mertebe Mustafâ’yı cümleden muhtâr eden Perverdigâr On iki ma’sûm imamı...