Güvercin Gerdanlığı

Yavaş Yavaş Delirmek Bir not düştü hayatın anlamsızlığına 'Yavaş yavaş delirdim, kimse bunu farketmedi' Suskun bir kelebek çarptı boğazın sularına Ertesi gün gazetelerde -gülen- eski yüzü ile Neydi dostlarının anlayamadığı Anlatamadığı ne vardı Tabutuna sarılı duran ihtiyar babasına * 'Yavaş yavaş delirdim, kimse bunu farketmedi' Solgun bir yaprak düştü boğazın sularına Tam da bahara çalarken gözleri Avunacağı bir sevda vakti Ağlatarak bir yalnız kenti Anlatamadıklarıyla veda etti. * Bu şehrin insanına nisyan vurduğu zaman Korkar oldu insandan insan Şu körolası yalnızlık hortluyor ya! Azgın sularda boğuluyor insanca her isyan. * 'Yavaş yavaş delirdim, kimse bunu farketmedi' Haber saatlerinde unuttuk gülmeyi Yürekleri kinli, elleri kirli, dişleri sivri Gözleri korkulu heber spikerleri Parkta, durakta, sokakta Ürküttüler masum kelebekleri * 'Ne yaptın kızım!' feryadında bir baba İzi bile kalmıyor çığlıkların Sonraki sabahlard...