Güvercin Gerdanlığı

Diz çökmüş göz kapaklarım üstüne; Saçlarım içindedir saçları; Hali var, ellerimin halinden; Rengi var, gözlerimin renginden; Kapılmış, koyulmuş gölgeme, Göğe karşı bir taş gibi. Gözleri var, açıktır, herdaim, Uykuyu haram ettiren bana; Ya güneşleri önüne katan, Ya o ışık delisi rüyaları, Güldürür ağlatır da güldürür beni, Söyletir bilmeden ne söylediğimi. Paul Eluard

Hiç kimse bilemez beni Senin bildiğin kadar Gözlerin, içinde uyuyup Koyun koyuna uyandığımız gözlerin, Ağarttı dünyanın tüm gecelerini İnsan parıltılarınla senin Gözlerinden başladı yolculuğum Dünyalar ötesine anlamlı bir güzellik İçinde binbir hevesle uçtuğum gözlerin Gözlerinde yansıtırdı bizi Bitip tükenmeyen yalnızlığımız O bakışlar değil ki şimdi gözlerindeki Hiç kimse bilemez seni Benim bildiğim kadar Paul Eluard Çeviri : Sacide Üçer

gözlerinin eğrisi dolanıyor yüreğime bir dans, bir dinginlik çemberi zamanın aylası, gece beşiği ve güvenli ve eğer hiçbir şey kalmadıysa aklımda yaşadığımdan gözlerinin her zaman görmediğindendir beni yaprakları günün ve pembe şarabın köpüğü rüzgarın sazları, kokulu gülücükler işık dünyasını saran kanatlar gökyüzü ve deniz yüklü gemiler gürültü avcıları ve renk kaynakları tanların kuluçkaya yattığında doğan kokular yıldızların samanı üzerinde yatan saflığa bağımlı gün gibi tıpkı dünya da bağımlıdır senin tertemiz gözlerine ve akar bütün kanım bakışlarında senin. Paul Eluard

Kapattım kendimi sevdama, düş görüyorum. Hangimiz yarattık öbürümüzü? Beni unutmak için seviyordu beni o, ölmek için yaşıyordu. Sevgilim, sevgilim, yitirmeyi diledim seni. Yaşamayı öğretmiyor bana gözlerinin biçimi. Ağla, taçyapraklarıdır yüreğin yaşlar. Nerdesin, unutuş güneşini mi çeviriyorsun yüreğimde? Paul Eluard

senin portakal saçın dünyanın boşluğunda ellerimin senden yansılar arayıp durduğu karanlıkla ve sessizlikle ağır camların boşluğunda yüreğinin biçimi düşsel ve yitmiş isteğime benziyor sevgin ey amber iç çekişler, düşler, bakışlar ama hep yanımda olmadın sen. belleğim hala karanlıktır gidip gelişlerini görmekten senin. zaman aşk gibi kullanıyor sözcükleri bir kartal, bir kayanın üstünden, seyrediyor dingin ufku. bir kartal savunuyor kürelerin devinimini. iyilikseverliğin tatlı renkleri, üzüntü, kuru ağaçların tepesindeki ölgün ışıklar, örümcek yıldızı biçiminde lir, bütün gökler altında benzeşen insanlar yerde de kafasız göktekileyin. ve bir bıçak sürükleyen kimse yüksek otların içinden, gözlerimin otlarından, saçlarımın ve düşlerimin, kollarında gölgenin bütün simgelerini taşıyan kimse, gök rengiyle benek benek, düştü üzerine dört renkli çiçeklerin. aşk bitmemiş insandır anlamayı, bilmeyi istemiyor hiçbir zaman gülüyor saklamak için kendinden duyduğu korkuyu yürüdü h...

Hiçbir vakit tam karanlık değil gece. Kendimde denemişim ben, kulak ver, dinle. Her acının sonunda açık bir pencere vardır, aydınlık bir pencere. Hayal edilecek bir şey vardır, yerine getirilecek istek, doyurulacak açlık, cömert bir yürek, uzanmış açık bir el, canlı canlı bakan gözler vardır. Bir hayat vardır, hayat, bölüşülmeye hazır. Paul Eluard Türkçesi: A. Kadir

Tanımadığım bütün kadınlar adına seviyorum seni Yaşamadığım bütün çağlar adına seviyorum seni Enginlerin kokusu sıcak ekmeğin kokusu adına İlk çiçekler adına eriyen kar adına İnsanın ürkmediği temiz kalpli hayvanlar adına Sevmek adına seviyorum seni Sevmediğim bütün kadınlar adına seviyorum seni Kim yansıyor bana sen değilsen ben kendimi pek az görüyorum Sensiz uzayıp giden bir çöl görürüm yalnız Geçmiş ile bugün arasında Bütün bu ölüler vardı atlayıp geçtiğim samanın üzerinde Delemedim aynamın duvarını Yaşamı sözcük sözcük öğrenmem gerekti bana Unutur gibi Benimki olmayan bilgeliğin adına seviyorum seni Sağlık adına Yalnız kuruntu olan her şeye karşı seviyorum seni Zorla tutmadığım bu ölümsüz yürek adına Sen kuşku sanıyorsun kendini oysa akılsın Sen başımda yükselen güneşsin Güvendiğim zaman kendime. Paul Eluard

Önüme bakar bakmaz Seni gördüm kalabalıkta Buğdaylar arasında seni Ağaçlar arasında Sonunda gezilerimin Acılarımın sonunda Dönemecinde gülüşlerimin Ateşlerde sularda Seni gördüm yazın kışın Evimde seni gördüm Kollarımda seni Düşlerimde seni gördüm Senden ayrılmak yok bana Paul Eluard Çeviri : Abdullah Rıza Ergüven