Sonbaharların Sarı, ılık bulutlu güneşi Ve nemli gülümseyişi, Bahçelerde, sahillerde, Puslu, sisli tepelerde, Yakıcı olmayan ışınlarıyla İçimizi ürpertirken; Boğaziçi'nde dökülen Savrulan yapraklar, Yollar-kaldırımlar boyunca, Hışırtılı kuruluğunca, Birbirine kenetlenirken Ve sessizce öpüşürken; Yılların ötesinden Seni anımsadım; Vapurlar gözlerden uzaklaşırken, Akşamları iskeleler tenhalaşırken Geçmiş anıları kucakladım... Sonbaharlarda Bulduğum-yitirdiğim; Çılgınca sevdiğim-sevildiğim, Gözlerinin derinliklerindeki Filiziliklerinde eridiğim, En güzel renkli düşleri Yakaladığım-paylaştığım Sihirli Boğaziçi'ni, Nasıl unutabilirim ki? Ağaçlardan-dallardan Etrafa saçılan, Adımlarımızı kuşatan Ezilmiş yaprakların eşliğinde, Sabahların uykulu sessizliğinde Yeniden dünya'ya gelmişçesine Bu cennet kıyıları dolaştım; Tüm üzüntülerden arındım. Maviliklerin-griliklerin Derinliğinde-esintisinde, Beylerbeyi'nin rıhtımında yakaladım Çatanalar...
"Çiçeğin açması da bir tür şiir belki - Bilmiyorum"