Ana içeriğe atla

Kayıtlar

Enis Akın etiketine sahip yayınlar gösteriliyor

Kaç, Kurtul Benden

beni mutfak sandalyesine bağlıyorsun sesi tanrılardan çalıp sana getirmem için dışardan martıların seslerini yakalıyorum sadece sen, ben, bugün var.  sadece sen, ben, bugün vardı. ben yapacak daha iyi bir şeyim olmadığı için yaşlanıyorum bugün, herkesin orospusu ve sen, şiir sevmiyorsun çıplak baldırımın üzerinde kırmızı kayış mesela ben senin yalnızlığını sevecekmişim şimdi kış mezarların üzerinden soğuk rüzgârlar esiyor gözlerin yaşlı bir tren gibi yavaşlarken yakalıyorum seslerini: gıcırtılar, gıcırtılar sabah erken, sen tanıdığım en güzel gülen sarhoşsun ve şiir sevmiyorsun altımızdaki sandalye giderek yabancı bir lisandan konuşuyor şekspir bakılmak istiyor kapıyı onun için aralık bırakıyoruz yokluğunu büyütmeye hazırlanırken yıldızlar ve işte bak düşüyoruz ne iyi ne iyi yık gözlerini kır kulaklarını öteler dışarda kalsın çünkü şiir sevmiyosun bir babanın arkasında bir bıçak gibi kendine sakladığı kız bıraksalar götürürdüm seni ...

On Derste Birisi Ölünce Ne Yapmak Gerekir

1: ve içerki odaya koş yatağın üstünde zıplamaya başla bağır ki o yok artık dünyadaki bütün gözyaşlarıyla beraber gitti 2: ölüm benim neyimdir adamın biri olarak en sevdiğim ön koltuk minübüs yolcusu “bir edirnekapı uzatır mısınız” matematik bilen biri o yüzden mi hep üşürdü elleri 3: dünyaya yenilmenin de vahşi bir tadı var uygun adam olmanın ve bir gece ayakta ölmenin 4: oğluyla vedalaştırılmamış bir adam mı ölür yoksa bir “ulan tonton yanak” efsanesi mi aniden 5: bu solmuş çiçeklerin altında kimse yaşayamaz gösterişli yırtılmalar bundan böyle bir beden bol gelsin cüzdanında iki yaprak glayöl taşıyan bir çocuğa “-niye?” “-ne niye?” 6: peki hanginiz vidalayacak beni bu dünyaya bu ölüme bu matematiğe? 7: taşa saplı bir kılıcı kanırtmak gerekir 8: ölüm oyunu bıraktı “saklambaç oynayan kaleyemumdiksin” burnu yerine ölümü karıştıran bir çocuk kelime oyunu sandı arkadaşları 9: geri geri zıplayan zaman, bütün bunları ezberle dur durak bil ve hatırlan, şiir...

Kötüler Hep Kazanır

bir kadın gözlerini gizlemeye karar vermişse korkunçtur, bütün gıcırtılarından yataklar durur. ne zaman bir çim kokusu konuşmaya karar vermişse belânın dilinden katanalar arka ayakları üzerinde zıplar durur. nerede gözlerini yere indirmişse bir kadın ve siyah saçları yanlarına düşmüş bir çim uğultusu başlar titremeye derinden ve bu bu susması sarssıllann koltukları tribünlerin bu bir virüs tarafından ele geçmesi bir bedenin. konuşmaya karar vermişse bir yağma boşalmaların dininden bu kadar olur. bir vapuru iskeleye bağlayan ipler bir bir atarken ve açık susunca nasıl korkunç bir sessizlik olur. korkunçtur, hedefini bulamamış on bir adam yenilgisini öpmeye eğilir en ağzından. terli bacakların ucundan ters güllerdir krampon eksik dişleriyle. yenilmekle ve bir kadının gözlerini bir köşede bırakmasıyla başa çıkmayı beceremeyen bir dünyaya ayakta durmaya karar vermişse on bir adam çağlar bütün kılıklarını atmış durur ve sonuncusunu soyunmaya birazdan. çok eski bi...