beni mutfak sandalyesine bağlıyorsun sesi tanrılardan çalıp sana getirmem için dışardan martıların seslerini yakalıyorum sadece sen, ben, bugün var. sadece sen, ben, bugün vardı. ben yapacak daha iyi bir şeyim olmadığı için yaşlanıyorum bugün, herkesin orospusu ve sen, şiir sevmiyorsun çıplak baldırımın üzerinde kırmızı kayış mesela ben senin yalnızlığını sevecekmişim şimdi kış mezarların üzerinden soğuk rüzgârlar esiyor gözlerin yaşlı bir tren gibi yavaşlarken yakalıyorum seslerini: gıcırtılar, gıcırtılar sabah erken, sen tanıdığım en güzel gülen sarhoşsun ve şiir sevmiyorsun altımızdaki sandalye giderek yabancı bir lisandan konuşuyor şekspir bakılmak istiyor kapıyı onun için aralık bırakıyoruz yokluğunu büyütmeye hazırlanırken yıldızlar ve işte bak düşüyoruz ne iyi ne iyi yık gözlerini kır kulaklarını öteler dışarda kalsın çünkü şiir sevmiyosun bir babanın arkasında bir bıçak gibi kendine sakladığı kız bıraksalar götürürdüm seni ...
"Çiçeğin açması da bir tür şiir belki - Bilmiyorum"