içinde sanki ömrün bütün pazarları, koskoca ve dingin bir ev hayatı, ılık ılık akan ve hayata dair alabildiğine şey gizlidir. süte benzetirim bu şiiri, bir de güz öğledensonralarına. i kendimi çok ölü hissediyorum bugünlerde bir güneş düşüyor bir yağmur damlıyor kendini bıçaklıyor günler çirkin bir kız güzel bir kızdan özür diliyor kendimi katil hissediyorum esmiyor diye hayıflanırdım fırtına var yalnızım derdim insandan geçilmiyor insandan geçilmiyor; yalnızım. allahım hayretimi artır yok, allah´ım hayret ver! kendimi çok ölü hissediyorum namaza durmalı, abdest de alınır bir kızı öpmeli kahvaltı yapmalı gazeteyi uzatır mısın? biraz yürüyelim mi? günaydın? sigarayla oynarsın yakmadan önce ki düşünmeli insan bazen kısa süreler evet namaza durmalı bir kızı öperek uyandırmalı insan çünkü düşünmemeli bazen insan ellerini yüzünü yıkamalı birlikte porselen bir çaydanlıktan dışarıyı seyretmeli dışarıda pencereden yağmur içerde, içerde olmanın sıcaklığı içerde i...
"Çiçeğin açması da bir tür şiir belki - Bilmiyorum"