El yazısı ele verir yazdıkları sır değil. Sırnaşık mektuplarını okuyorum ezberliyorum umarsızlığımı. Soğukkanlılıkla kesiyorum kendi etimi yanıtı yazmak için kaderimi çevreleyen duvarlara acizliğimi kutluyorum zafer gibi. Pörsümüş çiçeklerle süsleniyorum kokusuna alışıyorum dileniyorum uykumu ağaçların yorgun kederinden havasını çekiyorum rüyalarıma Geziniyorum divane çevresinde sonbaharın korkusuzluğu ezberliyorum bozulmuş meyve küflü ekmekle besleniyorum Bu günlerin tadı çok acıdır ben teselli istemiyorum ayrılıyorum arkadaşlarımdan sözlerden serpiyorum hatıralarımın küllerini gecelere Suskunluğum sessizliğinden daha büyük aşkın armağanını geri veriyorum ayrılığı ezberliyorum kollarında. Mario Wirtz
"Çiçeğin açması da bir tür şiir belki - Bilmiyorum"