Güvercin Gerdanlığı

Hüzünden hüzüne bakıyorum ki daha fazladır Valizin ıslaklığına ki yolculuğun yolundadır Giden bir karganın bakışından anladım ben Bahçemizdeki ağaçlarının kaderi baltadır Tenindeki en çocukça rüyalara Vücudunun devamı ile benim sevişmeme Delilik duygusuyla vurduğun ve vurduğum her bir damara Kan revan arasında kalmış çocuğa Hançeredeki en son çığlığa Pencere arkasındaki dolunun ayak sesine Bir kişilik yatakta senin uykuna Terliğin en son böceğe vurulmasına “asla” dediğine ki soru oldu va yazdı “hangi?” En son nöbetimdeki senin ellerine Telefon ucunda bir erkeğin ağlamasına Sabaha kadar sarılmaksız şiir okumasına Benim muhtemel uykumdaki senin öpücüklerine Seyir edilmemiş filmlere, benim boş koltuğuma Kopuklu tenimin üzerindeki senin hayalinin zevkine Senin felsefi sözlerimden yorgunluğuna “Saadi”nin şiirlerin arasındaki ağlamaya Daha sonraki insanin yanında senin çay içmediğine Kafamdaki bu kadar devamlı dolu şeylere yemin olsun Şu bitmiş şaire bana ye...

Beni, bu erkeği kendine bırak Beni tüm lanet acıyla baş başa bırak Çünkü seni dünyada ki bütün solucanlar kadar seviyorum Çünkü ben, dünyadaki bütün düşlar kadar ağlıyorum Çünkü ben, senin yedi günlük adetlerin kadar acı çekiyorum Çünkü ben, nedeni anlaşılmayan baş ağrılarına başım ağırır Çünkü ben senin sesinle.. Kapatt.. ..hayır kal daha! Çünkü sen beni dünden azıcık daha çok seviyorsun Çünkü senin göğüslerin arasında ansızın ağlayış olmak istiyorum Çünkü senin hüzün sokaklarında sarhoşça koşmak istiyorum Çünkü senin göğüslerin arasında ansızın ağlayış olmak istiyorum Çünkü senin hüzün sokaklarında sarhoşça koşmak istiyorum Bak bu kırık yatak her daim stresli Bak bu bozulmuş abajur hala uyanık Bak nasıl “Benan’ın” benim sesimle göz yaşları düğümlenmiş Kal çünkü bu gece başındaki gözyaşlarım daha işin başlangıcı Annene sçyle, “nefesin ne kadar kederli?” Söyle çünkü içinde hapsolmış ve acı çekmesinin nedeni orada Söyle su karşısında oturup serap gördüğünü Sadece ...