Boşuna, kendi içimde dans ediyorum. Kader bu, başka bir şey değil. Hayat daha çok bir koyunun parçalara ayrılmadan önceki kısa ömrü. Kader, ateşte kızardığı son andır. duyduğum ve elimde kalan tek şey kelimeler. Konuşmaya çalışmak fakat sadece kelimelerin yankısı geliyor bana. Kupkuru bir dağım hiçbir pınarım yok. Sadece çılgınlık. Boşuna, hayat kupkuru bir çöl benim içinde kaybolduğum. Susuz bir hayvan gibi bağıran. Hiç su yok. Kendime olan inancımı kaybettim. Hayal etmeyi bile bıraktım. Boşlukta hiç rüya yok. Çöldür bu, ve ben ona mahkûm oldum.... Ölüm kapıyı çalarsa bu mutlu bir son olur. Fakat bu sürgünde ölüm bile terk etti beni sadece, anlamsız, saçmalıkta, boşluk, ağlayan, bağıran, ölüm belki gelir de kurtarır beni. Behruz Kia neşideler / Şiirden Yayıncılık Türkçeleştiren: Volkan Hacıoğlu
"Çiçeğin açması da bir tür şiir belki - Bilmiyorum"