..çağla. “kelimeler susun artık saatleri kurmasın kimseler” (bayram balcı) bekle’ kuşkonmaz dallarında beklediğin o sırça köşk çözecek atkısını boynunda düğümlenen dallandım mı dedi o ağaç / hangi göklerinde çoğalarak bekle gelir dedim işte o kuşlar kanatlarında o sesin (sevmezmişim hiç, özlemezmişim, beklemezmişim hem de) bekle gelir o dallanan ağaç / kes-in-ce / ipi-ni / düş-ün-ce yoruldun mu otur dinle avuçlarımdan akan ırmağın gürüldeyişlerinde adımlarına yol olacak o masalları / yoruldun mu / biliyorsun işte bendim o/ dolup boşalan bir kovaydım/ kuyunun diplerindeki kendisiyle göğünü yerle bir eden /adarken deliliğimi anladım “bu çağda derviş olunabilir” imiş / hey gidi sığ kuyu yoruldun mu diye sorarsa onlar de ki yorulmak değil benimki sadece uzayıp giden saçlarında esen o rüzgarın kokusunu arayıp bulamamak de ve bulduğumda o kokuyu asılıp zamansızlığın çektiği halatları pamuk ipliğine dönen kopmalarda kendini atacak de o kadın atacak kendini ...
"Çiçeğin açması da bir tür şiir belki - Bilmiyorum"