Güvercin Gerdanlığı

Yüzünde elleri sonsuz denizin Gömelim yüreğe dediğim durum Saçların en derin bir gökyüzüdür Varamaz ellerin merdivenleri Her an bir güvercin çırpınır durur Kalb atışlarında ve gözlerinde Bir sırdır içinde evler anneler Çocuklar başında bir yeşil çelenk Göklerden bir haber gibidir umut Görünmez bir yerde saklanmış mahcup Su gibi içtiğin çok zor son on yıl Sadakat anıtı bir sonbahardır Duygu ve sabırdan bir deri giydin Kuşandın demektir ölümsüzlüğü Bulutlara gömülü sedeften yüzün Dünyanı kuşatmış destansı hüzün Mehmet Akif İnan

Bir kâse su gibi dökülse kuma Kuramlar kollayan dik başlı aklım Rüzgârın başıma verdiği şekil Yol olsa içimin ormanlarında Unutsam eşyanın gürültüsün Rengini suların tadını gülün Günleri bir secde hızıyla geçip Erişsem mahşere bir iftar gibi Genişle ey kalbim kardan sözlerle Ayıkla ve yıka pıhtılarını Mehmet Akif İnan

Yeni aya karşı dua ederdi Ağlardı kesilen zeytin dalına Ağlardı evliya kıssalarına Saksıda taşırdı kışın baharı Korkuyu sevinci yayan gözleri Kitaba gözlüktü derin gözleri Anamın en kutsal barınağıydı Esli alfabeyi candan severdi Toprağa dosttu ölüme hazır Taşırdı soyunu gövdesi gibi Bir destan büyüttü namustan aşktan Midenin harama düşmanlığından Mehmet Akif İnan

Yanışlar ağıtlar elimde değil İçimin sesi hiç üzmesin seni Kaçmak mı mümkün mü alınyazımdan Kaderdir yüklendim yıkılmışlığı Sen attın bilmeden kuyuya taşı Dinemez yankısı mahşerde bile Bir kutsal emanet gibi sır gibi Ve bir ayıp gibi saklarım seni Başımda kavganın kıyameti var Okşadım ismini kitap içinde Her akşam bir düşle kundaklanırım Sözümün bittiği yerde başlarsın Yılların alnıma çektiği çizgi Kocalttı başımı bir ehram gibi Yaslasam gövdemi karlı dağlara Sonsuz bir uykuya kavuşsam bir gün Mehmet Akif İnan

Susarak anlattım bütün gizliyi Sakladım duygumu ben konuşarak Bir acı tarlası sessiz yüzünde Aşkı yürürlüğe koyma savaşı İçimde bir düzen kaynaşmaktadır Büyük ve çekingen bakışlarından En iyi anlatış artık susmaktır Anladım bunu ben seni bilince Gel denize yaslan yalnız denize Sırrını denizler taşır insanın Zaman bir hızdır ve yıldızdır akan Esneyen günler ve gece üstünden Bir uyku bölmezse anılarımı Korkarım çıldırtır bu hayal beni Gözlerin ne kadar İstanbul öyle Sebiller uçuşur parmaklarında Ortak günlerimiz tarih şöleni Saçlarında sayfa sayfa güneşi İçimde bir sergi var portrelerin Hayalim heryerde kavrar gölgeni Aşka ve tabiata ulaştır bizi Gel kurtar bu şehrin gürültüsünden Terketme n'olursun bir eşya gibi Ölümsüz bir hasret yaşarken bende Vurulmuş bir geyiktir sensiz zamanlar İçimin ormanı bir yangın yeri Bir uyku bölmezse anılarımı Korkarım çıldırtır bu hayal beni Istırap varoluş şartımız oldu Esef etme yasım karaymış diye Bir yan...