Bir gün karşılaşacağız, kağıttan bir kayık ile nehirde küllenen bir karpuz gibi. Dünyanın erinçizliğini içimizde yaşatacağız. Avuçlarımızla güneşin ışığını karartacağız ve el fenerıyle yaklaşacağız. Günlerden birinde rüzgar estiği yönde durağan olacak. Kayın yapraklarını gönderecektir eşikte duran pabucumuza. Kurtlar masumluğumuzun peşine düşecektir. Kelebekler yanaklarımıza kendi tozunu dökecektir. İhtiyar bir nine her sabah bekleme odasında masalımızı anlatacaktır. Şimdi dediklerim bile önceden söylenmiştir: rüzgarı bekliyoruz Hudut kapısındaki iki bayrak gibi. Bir gün tüm gölgeler aşıp geçecek bizi. Nikola Madzirov Çeviri: Meral Asimov
"Çiçeğin açması da bir tür şiir belki - Bilmiyorum"