Eğer yaşam yeterli, zamanımız olsaydı Bu nazlar, cânım, bir suç olmazdı Oturup önümüzdeki aşk yıllarını Konuşurduk nasıl harcayacağımızı. Sen Ganj kıyılarında yakutlar toplarken Ben suların yükselmesinden korkardım Seni Nuh'tan on yıl önce sevmiştim Yahudilerin imanına dek inat ettin. Benim otsu tutkum gittikçe büyüyecek İmparatorluklar denli geniş ve yavaş Belki gözlerini öpmeye yüz yıl gidecek Her göğsüne tapmak için iki yüzyıl yetmeyecek Aslında her parçana bin yıl ayırmalı Son çağda kalbinde durup, saklanmalı. Canım, bilirim tüm bunlara değersin Seni ben böyle sevdim, daha başka ne dersin Ama ben, her an içimde duydum Zamanın dörtnala atlarıyla kovalanıyordum. Sanma ki gelecek günler sonsuz ve uzun, Bu güzelliğin hep böyle kalmaz Mermer gömüt içinde, hiç bir ses duyulmaz Gençliğin, kızlığın artık kurtların olacak, Gururun, gövdenle topraklaşırken Benim yaşamım da küle dönecek. Gömüt küçük,dar bir yerdir ama İstemem canın fazla sıkılsın. Şimdi gençliğin...
"Çiçeğin açması da bir tür şiir belki - Bilmiyorum"