Kollarımda sızı ve takatsizlik: Saçma bir istek, kendimden küçükmüş gibi hissettiğim, canlı bir şeyi sıkıca tutmak uğruna. Akşam olunca, aniden kaçırmak ve ardmdan da, koşar adım götürmek isterim, ağır yüklerimden birini; onu korumak uğruna, karanlığa hücum etmek isterim, tıpkı kayalara vuran deniz gibi; onun için savaşmak isterim, öyle ki bana bir hayat ürpertisi kalsm; sonra düşmek isterim, sokakta, en dipsiz gecede, ay ve kayın ağaçlarıyla yaldızlı nemli bir göğün altında; kıvrılıvermek bağrıma bastığım bu hayata onu uyutmak- ve kendim de uyumak isterim, en nihayet... Yok: Yalnızım. Yalnız büzülüveriyorum zayıf bedenimin üzerine. Fark etmiyorum, sızlayan bir alın yerine, bir deli misali dizlerimin gergin tenini öpmekte olduğumu. Antonia Pozzi Çeviri: Meryem Mine Çilingiroğlu
"Çiçeğin açması da bir tür şiir belki - Bilmiyorum"