Çarh-ı dehri ey gönül aldanma dolabdır döner Bir hevâ-yı gaflete tâbi' olan bâbdır döner Bâd u gam önüne düşmüş ayn-ı hîzâbdır döner Cerr ider bir gün vücûdun girme girdâbdır döner Ademi yardan atub elbette kizzâbdır döner. ** Kemend-i riştesi habl-i belâ dâm-ı kesel çıktı Vefâsın umduğum beyhûde vü tûl-i emel çıktı. Vücûdum sandığım bir sûret-i darb-ı mesel çıktı Hayât-ı âbı deyû el sunduğum çam ecel çıktı Ne şüphe menzil-i me'vâ olur câh-ı adem bir gün ** Tîşe-i gamdır keser ömrün hemişe dalını Sanma ruhsattır anın bu hîle-i imhâlini Pür zevaldir dediler ehl-i ukûl ikbâlini Kâmil idrâk eyledi gördü sebak ahvâlini Anladı bu kez rûy-i kezzâb-ı ahcâbdır döner. ** Rüşdiyâ deryâb-ı ezdil mâcerâyı âlemi Görmüşem bunca nebî mürsel velîler hoşdemi Âsiyâb-ı dehrin elbet hâk ider her Âdemi Gör tedârik vaktidir aldanmayub pîş ü kemi Ruhsatı fevt itme kim bir emr-i nâyâbdır döner. ** Gözün aç can kulağın tut nokta-i dilde it perçin Ne senden kimse...
"Çiçeğin açması da bir tür şiir belki - Bilmiyorum"