Bahçede bir elma ağacı vardı – Bu kırk yıl evvel olmalı- ardında Alabildiğine çayırlar. Çiğdemler Islak çimlerde sürüklenen. O pencerede duruyordum: Nisan sonuydu. Bahar Çiçekleri komşunun bahçesinde. Kaç kez çiçek açtı o ağaç, Tama o gün ama, doğum günümde, Daha önce ya da daha sonra değil? Değişkenin, evrilenin Sabitle ikamesi Amansız yeryüzünün İmgeyle ikamesi. Ne biliyorum Bu yere dair Ağaç rolünü onyıllardır Bir bonsai oynuyor, sesler Yükseliyor tenis kortlarından — Tarlalar. Uzun çimenlerin kokusu, taze Biçilmiş. Lirik bir şairden bekleneceği gibi. Dünyaya bir kez çocukken bakarız. Gerisi hatıradır. Louise Glück Çeviren: Nuray Önoğlu
"Çiçeğin açması da bir tür şiir belki - Bilmiyorum"