--- karanlıktan korkup odanın köşesine saklanan çocuk gibi dünyanın dibine saklandım hayatı kilitlediler üstüme --- sağır oda ömrüm çıtırtı duysa kanat çırpar düşlerim her gece çitten atlayan korkularım uykuyu söktüler gözümden künyemi sıktım dişlerimin arasında kaybolmadan bulmayın beni dilimin üstünde yabancı kelimeler uyruğum münzevi her sokak başında esmer kahkahalar düşürdüm yaşımı ikiyle çarptım ömrümü tebessümden çıkardım avuç dolusu katreler ekledim dibine kadar hüzün elde kalan --- derken bir adam düştü içime beni sabaha doğuran her lehçede benliğimi saran nefesimi nefesine hibe ettiğim güvercinin gerdanlığıdır boynuma takılan... Feyza Can
"Çiçeğin açması da bir tür şiir belki - Bilmiyorum"