Bu son şarkı silahlarım tükendi Ne bir sevgili ne bir gül Yanıma alıp gezdiğim beş yıl Şiir dedikleri korkunç dikendi Bu son şarkı silahlarım tükendi Bütün siyahlarıyla Yaklaşan cellat Ve içimde koşan delirmiş at Şiirdi yani uçurumun kıyısında Sonsuz bir gezinti Bu son şarkı silahlarım tükendi Şiir dedikleriymiş o Tapılan bir zehirmiş Geceler geceler boyu Çaresiz intiharlarıma Elleri sinmiş bir kadın Belki tek kadın o Vücudunun her bahçesini tanıdığım Bu son şarkı silahlarım tükendi Haşim Çatış
"Çiçeğin açması da bir tür şiir belki - Bilmiyorum"