"azra'ya" şimdi iyi şeylerden susmalıyım uzun uzun alnımda kaynayan göğün müptezel alevinden damlayan atları koşmalıyım intişar caddelere ilkin kavmime susmalıyım kavmim bana susmalı ilkin ben buharlaştım güneşin suçu yok suçu yok kaatilin kurşuna duyarlıyım ölüler kazanılmış susku çiçekleridir evet evet balıklar da boğulur suyun yükünden hiçliğin çeşmesi akar parmaklarım akar nasıl da akar biz sızıdır derinlere, ta derinlere aktıkça erozyondur ruhumun ağaçsızlığına... sonra bana susmalıyım ağzıma susmalıyım sakırga doyana dek susmalıyım uslu köpekçik sonra o benim cinayetim o polisler bana benim adı geçen telsiz anonslarında adına sansür konan anarşist benim nabızda ikilem... Rabb'im yalnızlığa rölans... Rabb'im kargaşada cezm... Rabb'im faili malumdur yaşamak, Rabb'imdir ve hamd O'nadır. hadi sevin bu son yenilgindir kalbim başını yere saplayıp son çıkışın buralardan duvara yaslanan kurşun geçirmez takkesiyle konuşur Kim...
"Çiçeğin açması da bir tür şiir belki - Bilmiyorum"