Güvercin Gerdanlığı

biliyordum; âteşîn bir suya daldırıp mumdan kürekleri eridik tel tel hüzne ve gama kavuşturur gibi tavrımızı mürted bir kalemle açtık ve tükettik o yolu küle verdik ne varsa söze dâir biz de kendimizce galibdik ammâ yalandı yangınımız. İdris Mahfi Erenler

ne kötü; o kadar da kalabalığız cürümler, kabahatler arasında, yılgın duruyoruz kupkuru dal gibi ağlamaksızın ne tuhaf; habire yanılmadayız isyan alışkanlığı lüzumsuz bir durumda sonu yok düşüşün gitgide beyazlaşan o dipsiz uçurumda ne güzel; döne döne hızlanan hızlana hızlana dönen tennureler arasından örttün üzerimize bembeyaz özrümüzü rahmetine sığınırken gazabından ne iyi; duaya yatkın eller yaratmışsın katına açmaya biraz derman ver ses avuntu, gözler sımsıkı kapalı ardına kadar açık kapılar, pencereler. İdris Mahfi Erenler