Güvercin Gerdanlığı

Bakışlarımda değişti artık eşyaların rengi Anlıyorum ki, gençliğim geçmiş, geçmiş ömrümün yarısı Gözlerimi çevirsem, hayatımın göklerine Oradadır, genç hilalin yerine dolunayın ışığı Hangi dert ile kalem oynatsam kağıt üzerinde Uçmaz evvelki deli, saf, genç sevgi kıvılcımı Ey mukaddes, kederli sazım, neden pek az çaldın? Sen kırılıyorsun, ben sönüyorum, ayrılıyoruz sonunda! Uçtu dünya kafesinden sıkılıp gönül kuşu Mesut yaratsa da, yabancı yaratmış cihana Tanrı Ne kadar hüzünlensem, konup milli ağaçlar üstüne Hepsi kurumuş, bir tane bile yok canlısı, yapraklısı Olmadan altın yarım, soğuk yarım sen de benim Bir tebessümle hayat yolunu aydınlatıcım Göz yaşın bile kurumadan ağlarken vefat eden anne Cihan ailesine neden getirdin yabancı insanı Öptüğünden beri anneciğim, en son defa sen beni Her kapıdan kovdu oğlunu, muhabbet bekçisi Bütün gönüllerden ılık, yumuşak, kabrinin taşı Orada aksın göz yaşımın en acısı ve en tatlısı. Abdullah Tukay Üzilgen Ümit ...