Artık geri dönüş yok kızım hayat, sonsuz bir uğultu gibi, ardından iteleyecek seni. Ama unutma kızım, hayata sırtını dönüp ağlamaktan hep daha iyidir insanlara has neşeyle yaşamak. Köşeye sıkışmış hissedeceksin kendini Kaybolmuş, yapayalnız hissedeceksin Belki hiç doğmamış olmayı dileyeceksin. Şuna eminim ama, yaşamak manasız diyecekler, sana hep sıkıntı, diyecekler, hep tasa. Böyle anlarda kızım, hep beni hatırla zamanında seni düşünerek yazdığım şeyleri tıpkı şimdi, şu anda yaptığım gibi. Hayat güzeldir, kızım, sen de göreceksin; nasıl da, her şeye rağmen, dostların olduğunu, aşık olduğunu. Yalnız bir adam, ya da yalnız bir kadın, böyle, tek başlarına, havada uçuşan bir toz zerresi gibidirler, birer hiçtirler. Şimdi sana ediyorum ya bu sözleri öteki insanları da düşünüyorum ben, yazarak, onlara da söylüyorum bu dizeleri. Unutma, senin kaderin de ötekilerle beraber senin geleceğin, evet, kendi hayatın ama onurun, herkesin onuru kızım. Başkaları var ...
"Çiçeğin açması da bir tür şiir belki - Bilmiyorum"