Ya’kûb-ı gamem Yûsuf-ı gül-pîrehenüm yok Hüzn ile figân itmege beytü’l-hazenüm yok Etrâfumı hâr-ı gam alup kendümi sandum Bir şâhçeyem tâze açılmış semenüm yok İtdürsem olur fâhte-i zârı ferâmûş Reşk-âver-i serv-i çemen ol nârvenüm yok Bîhûde ne feryâd ideyüm hâruñ elinden Bu bâgda bir gonçe-gül-i nesterenüm yok Tâ olmayıcak Pertev o nev-rüste hat-âver Destümde rehâya çeh-i gamdan resenüm yok *** Bu teéessüfler nedür yanuñda cânânuñ mı yok Beytü’l-ahzânuñda ey dil mâh-ı Ken’ân’uñ mı yok Ol kadar der-mânde-i derd-i firâk olduñ mı vâh Kûy-ı yâra varmaga bî-çâre dermânuñ mı yok Terk-i sûziş eyleyüp olduñ mı bilmem gûşe-gîr Yohsa ey pervâne bir şem’-i fürûzânuñ mı yok Ey felek bu ra’d u berkuñla figânuñ aslı ne Mihr ile tevéem togar bir mâh-ı tâbânuñ mı yok Mevsim-i evvel-bahâruñ da hazân itdüñ göñül Sâyesi memdûd bir serv-i hırâmânuñ mı yok Bî-mürüvvet bî-hakîkat bî-fütüvvetsin katı Sevdigüm nâzükligüñ mi yohsa ‘irfânuñ mı yok Kâfir olsa hâlüme rahm...
"Çiçeğin açması da bir tür şiir belki - Bilmiyorum"