Ben, aniden çıkan İstanbul rüzgarına inanmıyorum… Kim bilir nerelerde kedilerle koşturup oynamıştır, süzülen martıları Korkutup kovalamıştır gün boyu… Gecikince aklına esmiş, Aniden uçup gelmiş Köşenin başına… Unuttu elbete Randevumuz olduğunu Nefes nefese… Oktay Ercanlı 2005 sayısında yayınlanmıştır.
"Çiçeğin açması da bir tür şiir belki - Bilmiyorum"