Ben mi çıldırmışım, sen mî delirdin? Yalvaran sesimden bu kaçış neye? Git dediğim zaman koşar gelirdin, Gel şimdi de inan bu efsaneye! Şimdi günler birer peymanedir gel! Yıllardır kaybettim o tatlı sesi, Bir türlü içimde ötmez o bülbül, Bir ömre bedeldi bir tek nağmesi, Hem ötmez, hem içten gitmez o bülbül Kalbim sükûtuna kâşane oldu. ............ Hasret dedikleri zorlu ateştir: Bekledim, bağrımı dağladı gül gül. Artık gelse de bir, gelmese de bir Dermanı yanmada bulan bu gönül Vahdet şarabına meyhane oldu Halide Nusret Zorlutuna
"Çiçeğin açması da bir tür şiir belki - Bilmiyorum"