Güvercin Gerdanlığı

Uzun süredir kendimden, Allah'tan ve insanlardan uzağım Bütün bunlara rağmen sabırsızlık içinde sabırlıyım Ağaçların dalları arasında sıkışmış, bir geyik gibi Gururumun kıvrımlı dallarının uçları Her yanda şaşkın ve avare senin arzunda Nilüfer gibi fersiz bir sarmaşık nurum Ola ki bir yapraklık gölge düşer ayağının dibine Bir gün bir zamanlar benim geçişimle Tek renklilik yüzünden bir oldu gecem, gündüzüm Bahtım gibi karadır matem ve düğün giysilerim Feleğin defterinde karalanıyor adım Sen olmayınca fark etmez varlığım ya da yokluğum Ördeklerle uçma özlemi içindeyim Yaşlı bir kaplumbağa gibi kabuğumun içinde sabırlıyım Nihayet başı dik bir şeklide koyuyor gönlüm Aşkın eksiksiz taşını, üzerine mezarımın Kayser Eminpur Çeviren: Ali Güzelyüz

Seyyid Hasan Hüseyn'ı'ye Niçin akıl sahiplerine öğüt verelim? Gelin aşktan söz edelim. Bütün ibadetlerimiz alışkanlıktır Ah, alışkansızlığa alışabilesem Ne olur her namazdan sonra Bir çiçek için iki rekât kılalım Niyet ederken namaza Gelincik çiçeğine yakınlık dileyelim Ne olur her kunut duasında Biraz da "dinle neyden" söz edelim Ne olur aynalarda Allah'ın güzelliğini ziyaret edelim Ayrı mı yoksa dalga denizden Niçin "tek"e "çok" hükmü verelim? Çokluğun sonucudur dağınıklık Gelin birlik alıştırması yapalım Tıpkı "mahiyet" gibidir senin "varlık"ın Niçin yeniden "asalet"ten söz edelim? Eğer bizzat aşksa asıl sebep Niçin "sebep olan" ile "sebep"i tartışalım? Gel, duygu ve düşüncenin cebini Sevgi ve şefkat çereziyle dolduralım Gülşen-i Raz'la, Akl-i Sorh'le Kimya-yı Saadet'le dolduralım Geliniz, tıpkı Aynu'l-Kuzat gibi Akıl ile din arasında ha...

Uzak dursun gönlün eteğinden aşkın eli! Gönle hüküm vermek mümkün mü ki? Denize hükmedebilir misin Ki gönlün anmasın hiç sahili? Mümkün mü "Dur" demek dalgalara, Ya da durmasını emretmek rüzgâra? "Özne"mize kim koyduysa "yüklem"siz Şu aşk dilinin gramerini İyi biliyordu elbette, keskin kılıcın, Bir sarhoşun eline verilmeyeceğini. Kayser Eminpur Çeviren: Ali Güzelyüz

Hayır! Aşkla işim yok benim! Hiçbir şeyi, hiç kimseyi     Sevmiyorum artık,     Bu aralar. Sanki Tahammülü yok bu feleğin      Bir gün dahi      Seni ve beni      Mutlu ve dertsiz görmeye. Çünkü      Neyi ve kimi daha çok seversen Hatta bir sigarayı,      Ya da zıkkımın kökünü bile Esirger senden... Öyleyse Bütün varlığımla ben                              Ölüme terk ettim kendimi Ki felek, Uğraşmasın benimle artık. Bu yeni şiiri de                               Söylenmemiş bırakıyorum... Ki bir koku almasın felek... Dedim ki Aşkla işim yok benim! Kayser Eminpur Çeviri: Prof. Dr. Ali Güzelyüz Demavend Yayınları İstanbul / 2013

bir menekşeye gönülden baş sağlığı dileyelim güvercinin yas törenine uğrayalım bir Kayser Eminpur

Uğradı gönle yeniden bir çocukluk üzüntüsü Yavaşça süzülüyor bu üzüntüden bir şarkı Pencerenin ardında çocukluğum gibi yağmur Ağlamak istiyorum, bir bahane, Allah'ım! Kayser Eminpur

Ey aşk! Ateştir senin nesebin... Niteliğin dumandır kaynağın ise rüzgar  Su tufana dönüştü toprak da küle  Senin kokunla ateş rüzgara karıştı  Şirin’siz her saray bisütûn gibi viranedir  Ferhat’sız her dağ bir saman çöpüdür rüzgarda  Yedi nesil öteye tüm atalarımız gâmdı  Bize miras kalan hep sonsuz keder oldu  Rüzgar esince toprağımızdan senin kokun geliyor  Sadece Sen kalacaksın; biz hepimiz gidince. Kayser Eminpur