Güvercin Gerdanlığı

I Deniz kıyısındaki kahvede akşamın ışığı düşerken sana zamanın içinde güzellikler gizlemiş sonbaharın yapraklarıyla kumruların düşüncesinde, her daim süregelen bu kabaran şehvetine yayıldım, sonrasını hiç kimsenin bilmediği bir gelecek! Beni kabul eden gözlerine sadık kaldım akan suyun içinde bakışların ninni olur ateşleri aynaya düşmüş aşkın. II Senin ellerin ellerime uzanır ellerim ellerine birbirine kilitlenir seninle günbatımından geçeriz akşam oturacağımız iskemleleri hazırlarız seninle vahşetimiz olacak geceyi adlandırırız güzel uykusuzluğumuzla. Sonra senin gözlerin gözlerime bakar gözlerim gözlerine akşamın sonunda uzanırız sabah pencere camlarını vurur bize ulaşmadan önce tozun dersleri. Bir süre sonra boşalttığın iskemle dolar akşam renklenir ricayla bizi kabul eden senin gibi bu yatak ışıldar bedenin yokluğunda son sayfaları çeviririm kitabın beyazlığında. Seni iki defa elifle başlatırım seni yücelttiğim sözlerle iki gözünde son gizi...