Güvercin Gerdanlığı

Yerine varamayan bir mektup iki yaprak samanlı kağıda yazılmış belki de bir rüzgara, uykunun sınırlarında milyonlarca kadının Türk, Fransız, Rus, Alman, kocalarına, oğullarına, kardeşlerine, babalarına yazdıkları milyonlarca mektuplardan. Gönderilemedi ama bu mektup iki yaprak samanlı kağıda yazılan tam otuz yıl bekledi bir sandık köşesinde arasında öteki kağıtların şimdi yer alıyor son sayfalarında Nadejda imzalı bir kitabın:                                                          22 Ekim 1938 (“Ossia, sevgilim, uzak dostum benim! sözcükler uçup gidiyor sevgilim, yazarken belki de hiç okuyamayacağın bu mektubu, ama ben boşluğa postalayacağım gene de onu. Hatırlıyor musun Ossia çocuk hayatımızı nasıl da mutluyduk, sen ve ben! Kavgalarımız, oyunlarımız ve aşkımızla! Şimdi gökyüzüne bakmıyorum ar...