Güvercin Gerdanlığı

bir nakıştır şiir insanı kurmak yeniden ilmekleyip işleyiş sözcüklerin aşında.... bir çiğ tanesi şiir nazlı bir umutlanış bebeklerde büyür yalnızlığın gözyaşında... tomurcuğa dönüşür ilkyazın ta başında ve hüzünlü bir bitiş dizeler savaşında... erguvan bahçelerde veya bir çöl yazında çekingen bir serzeniş aşık`ın omuz başında.... son nefesi şairin hazin bir veda ediş sonsuza gülümseyiş bir musalla taşında.... Naime Erlaçin

aşkla tanımlar kişi kendini ipini çeker sonra darağacında mezarında kükrer yeniden kül kalıntıları sorgular tinden ateş kuşu şiir tanrısı ve magmada son bulur serüven harf aldatmaz bir tek! yontar sesini çığlığın bilirim ışıltısını saklar sözün hamurunda çünkü dil kristal nidalarda kesif bir hüzün kuşanır narin kırılmalar bıçak ezgilerde nihayetlenir çıkmaz sokaklar yorgun sahafların gürgen kokulu eskimiş raflarında veya aşka yarılır sözün mücerret tohumu geç kalmış bir bahar gecesinde zifir gibi! iblisini karşılar insan bir yüz düşer ansızın yüzüne çehresinde yırtılır beklenen tan o an ki ışık yüklüdür ve yaşam aşktan anlamlanan! Naime Erlaçin