I.KISIM: Su’ya İzbe bir köşe de saklanırken su Sırrını tutamayan bulut konuştu “İşaret etti oraya…” Tanrı ve gölge avucunda saklanan leylak’a Müheyya bekliyordu su vaktini Gölgesini kırdırdı taşlara Çözdü ihanet kemendini Karışıktı ortalık kayıptı Yazgı mukadderatın son atı İsa’yı bir kez doğurabilmek için Bir kereliğine ölmek için herkes Üryan havarilerin gezine dursun sokaklarda Ölülerin dirilsin peltek suyu dilin Şaklat şarkını nehrin sırtına kamçılansın Umudun yaprağından gövdesinden İsa’nın ruhu Siyah zambakların Kanatlarına toz konan kelebeklere değin uçuşsun Havarilerini korkutsun İsa haykırınca Şimdi suya karıştır bebeğin gözyaşlarını Başkaldırdığın o derin O karanlık sular Beşiğini sallar her gece ırmakların Azgın sular sarar hamail kolları O tohumuna pusu kurulan Acılarını gezdir yanında suya tut Şimdi bir martının çığlığı inletecek ortalığı Rıdvan Ünal
"Çiçeğin açması da bir tür şiir belki - Bilmiyorum"