Güvercin Gerdanlığı

İç sıkıntısı iç sıkıntısı mirasımdır benim. boğazımda yara, dünyalı yüreğimde çığlıktır ve gecenin sert elinde kalınlaşıyor bir köpük bulut ve dikleşiyor ormanlar ve sarp, çorak yükseklikler göğün güçsüz tavanına doğru. Her şey buruk olduğu için taş olduğu için kara ve duyarlığını yitirmiş! El yordamıyla tur atıyorum bu karanlık odada Parmaklarımın arasında kayanın canlı sırtını duyuyorum. Bulutların buzlu parçalarına doğru kalkmış ellerimin derisini yüzüyorum. Parmaklarımdan söktüğüm tırnaklarım, derisini yüzdüğüm yaralı ellerim, acılara, dağlara, gölgeli ormanlara, göğün kara çeliğine ve soğuk toprağa. İç sıkıntısı, iç sıkıntısı mirasımdır benim. Boğazımda yara, dünyalı yüreğimde çığlıktır. Pär LAGERKVİST

Bir mektup geldi ihtiyar anamdan İçinde kargacık burgacık harfler Hasattan bahsediyordu, yaz hasadından, Firenk üzümlerinden, kiraz ağaçlarından. Kelimeler ardardına dizilmişlerdi Ardında çiçekler ve ekinler Ve sonra geliyordu her şeye hükmedenin adı Yıllar yılı boyunca. Sinmişti, bir Pazar gününün huzurunda Yazılan bu mektuba Eve giden küçük yolun kokusu, Lâvantalar ve akşam duası. Gece gündüz demeden, yorulmadan bıkmadan Ulaşmıştı uzakların uzağında yaşayan bana Bildirerek geldiğini kuşlar misali Bütün bir sonsuzluğun. Pär Lagerkvist